տանբույս
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [tɑnˈbujs]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ տ(ը)•նա•բույս
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- տան բուսած, տնային պայմաններում աճած ◆ Տնաբույս ծաղիկ։
- տանը պատրաստած, տնայնագործական եղանակով գործած՝ պատրաստած ◆ Տնաբույս կտավ։
- տանը ուսած, ինքնակրթությամբ զարգացած, ինքնուս ◆ Տնաբույս նկարիչ։
- (փխբ․) սահմանափակ գիտելիքների կամ հմտություների տեր, անզարգացած ◆ Տնաբույս գիտնական՝ գրող։
- (փխբ․), (արհմրհ․) անվարժ, անհմուտ, անշնորհք ◆ Տնաբույս մի ձեռք խեվ ռոկ-ըն-ռոլլի ձայնագրությունն էր կպցրել բարակ։ Սիլվա Կապուտիկյան
- (փխբ․), (արհմրհ․) ինքնակոչ, ինքն իր մասին այս կամ այն համարումն ունեցող (առանց իրականում այդպիսին լինելու) ◆ Տնաբույս գրականագետը վեպը պատմվածքից դեռ չի տարբերում, բայց դաս է տալիս։ «Գրական թերթ»
Հոմանիշներ
խմբագրել- տնասուն, տնածին
- տե՛ս ինքնուս
- տե՛ս սահմանափակ
- տե՛ս անվարժ
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։