Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ տան•ձը•քի 

  1. Արարատյան՝ տանձենի ◆ Տանձըքենի ծառերը կուտրատելով գազարը կորավ գնաց։ (Խաթաբալա) ◆ Էս տանձըքին բռնել չի։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։