տանող
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [tɑˈnɔʁ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ տա•նող
Բայ
- տանել-ի ենթակայական դերբայ
Գոյական
- նշանած, փեսացու (ժղ․)
- մահ
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել- տանող հրթի- բազմաստիճան հրթիռ վերջին աստիճան, որ երկրի, արեգակի և այլն արհեստական արբայնակը կամ տիեզերանավը ուղեծիր և հանում
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։