տաշածուրիկ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [tɑʃɑt͡suˈɾik]
վանկեր՝ տա•շա•ծու•րիկ
- Մուշ՝ մաշած, հղկաշ ◆ Է, որդի ․․․ շուտ գնա, տաշածուրիկ քար մե թալ վրեն, չեղնի ուրտեղ կորի։ Հժհք
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։