Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ տա•շոն 

  1. Սեբաստիա, Կարին՝ տաշտ (խմորի և ալյն) ◆ Հարս մը խմորի տաշոնը գլխին կնոջ մը հոտ կը խոսակցի։ (Կարապետ Գաբիկյան)
  2. Հաճն՝ պղնձե կլոր մեծ թաս, որ իբրև տաշտ է ծառայում

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։