տաշտել
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [tɑʃˈtɛl]
վանկեր՝ տաշ•տել
- Պոլիս, Պարտիզակ՝ ավելանալ՝ շատանալ (խելքի մասին) ◆ Էլթալով խելքը կը տաշտի: Գուրգեն Մահարի
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։