տաշտշել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [tɑʃtˈʃɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ տաշ•տ(ը)•շել
Բայ
- շատ տեղերից կամ շատ բաներ տաշել, տաշոտել
- խրատելով դաստիարակել, վարքագիծը, բնավորությունը, վարվելակերպ, վարվելակերպ հղկել (փխբ․)
- բամբասել, աննպաստ բաներ ասել մեկի հասցեին (փխբ․)
Հոմանիշներ
խմբագրել- տաշոտել, տաշտշոտել, տաշտշորել (ժղ․)
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։