Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [tɑpɑnɑˈbɑɾd͡z]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ տա•պա•նա•բարձ 

Ածական

  1. տապան (Նոյյան) իր վրա կրող , որի վրա բարձրացել, դադար է առել, իջել է տապանը

Հոմանիշներ

խմբագրել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Թարգմանություններ

խմբագրել

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել