տապար
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [tɑˈpɑɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ տապար
վանկեր՝ տա•պար
տապար1
խմբագրելՍտուգաբանություն
խմբագրելԻրանական փոխառություն. հմմտ. միջին պարսկերեն *tapar, պարսկերեն tabar:
Գոյական
- կացին
- միասայրի կամ երկսայրի կացնաձև ռազմական զենք (պատմ․)
Հոմանիշներ
խմբագրելկացին, փայտատ, սակր, սակուր
Ի արտաքին հոլովում | ||
Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
Ուղղ. | տապար(ը) | տապարներ(ը) |
Սեռ. | տապարի | տապարների |
Տր. | տապարի(ն) | տապարների(ն) |
Հայց. | տապար(ը) | տապարներ(ը) |
Բաց. | տապարից | տապարներից |
Գործ. | տապարով | տապարներով |
Ներգ. | տապարում | տապարներում |
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
տապար2
խմբագրելՍտուգաբանություն
խմբագրելՓոխառություն՝ արաբերեն tabbār:
Գոյական
- մի տեսակ կարմիր պտուղ
Ի արտաքին հոլովում | ||
Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
Ուղղ. | տապար(ը) | տապարներ(ը) |
Սեռ. | տապարի | տապարների |
Տր. | տապարի(ն) | տապարների(ն) |
Հայց. | տապար(ը) | տապարներ(ը) |
Բաց. | տապարից | տապարներից |
Գործ. | տապարով | տապարներով |
Ներգ. | տապարում | տապարներում |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։