տապարակ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [tɑpɑˈɾɑk]
վանկեր՝ տա•պա•րակ
- Ղարաբաղ, Գանձակ՝ տապարաձև, երկբերանի, հաստ ու տափակ, մեջտեղից բացված անցքով երկաթե գործիք, որմ ամրացվում ու պտտվում է վերևի քարը, կամնջակ
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։