տապըղքեր
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [tɑpəʁˈkʰɛɾ]
վանկեր՝ տա•պը•ղ(ը)•քեր
- Մուշ՝ փատը տաշելու հյունի մի տեսակ գործիք ◆ Ռնդան եթե սովորականից մեծ լինի կը կոչվի տապըղքեր: Սահակ Ամատունի
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։