Հայերեն

«տառապել» ժեստը հայերեն ժեստերի լեզվով

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ տա•ռա•պել 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բայ

  1. նեղություն՝ զրկանք կրել, չարչարվել ◆ Տառապում էր էդ խեղճ ժողովուրդը հոգնաբեկ։ Եղիշե Չարենց
  2. վիշտ՝ ցավ կրել, հոգեկան վշտից՝ ցավից տանջվել, ծանր հոգեկան ապրումներ ունենալ ◆ Հայոց վշտի մեծ ծովի մեջ տառապում է իմ հոգին։ Հովհաննես Թումանյան
  3. ֆիզիկապես տանջվել՝ չարչարվել, չարքաշ կյանք վարել ◆ Ռամիկ… կտառապեր արքաներու, իշխաներու… շահի համար անհագ, անկուշտ։ (Ազատ Վշտունի)
  4. որևէ հիվանդություն ունենալ, որևէ հիվանդությամբ մշտապես հիվանդ լինելը ◆ Թոքախտով՝ դեղնախտով տառապել:
  5. (փխբ․) որևէ բացասական հակում ունենալ {{օրինակ|նա տառապում է ալկոհոլիզմով և խաղամոլությամբ
  6. ֆիզիկական ցավ զգալ ◆ Միքայելը… տառապում էր ցավերց։ (Շիրվանզադե)
  7. (փխբ․) սիրո բուռն ՝ անհաղթահարելի զգացում ունենալ, տանջվել մեկի սիրով ◆ Նա ուզում էր, որ մեկը տառապեր իր համար, չքներ, չունենար։
  8. (փխբ․) որևէ թերություն ունենալ, աչքի ընկնելը որևէ բացասական բանով ◆ Քաղաքը տառապում է կեղտոտությամբ։ (Սովետական Հայաստան)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. տանջվել, չարչարվել, նեղվել, տապտապվել (գրք․), էրվել-խորովել (գվռ․) նեղություն կրել, (ժղ․) հոգին դուրս գալ, հոգեհան լինել, հալումաշ լինել, արյուն քրտինք թափել, կյանքը կես լինել, աչքում(ը) մազ բուսնել, աչքում(ը) մազ կանաչել, ծուխը քթից(ը) դուրս գալ, անջուր-անկրակ այրվել, ատամի ժանգով ապրել, արյուն ու քացախ ուտել, արյունը քրտնել
  2. տանջվել, տըվայտել, կյանքը մաշել, կյանքը կես լինել, դարդով մնալ, (ժղ․) ցավ քաշել
  3. հիվանդանալ
  4. մոլել (հզվդ․)
  5. տանջվել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել