Հայերեն դարձվածք

  1. դատարկ, անիրական պատմություն, խոսք. ստահոդ բան (արհմրհ․) ◆ -Ո՛չ, ընկե՛ր մայոր, սրանք տատիկի գեղեցիկ հեքիաթներ չեն. դուք ավելի լավ է ձեզ մոտ ամենագաղտնի գրքում գրեք իմ տվյալները։ «Եր.» ◆ Իր ոսկիներու դեզին մեջ ան պիտի մեռներ անսվաղ [«անոթի»], այ՛ո, մամիկի հեքիաթ մը չէ ասիկա։ (Ռուբեն Սևակ) ◆ Հասա՛ն խան, Հասա՛ն խան, տո՛, հրես գլուխը ճտի պես ձեռումս, դուք ինձ պառավի հեքիաթ ե՞ք ասում։ (Խաչատուր Աբովյան)

Աղբյուրներ խմբագրել

  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։