տարեգրություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [tɑɾɛɡɾutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ տարեգրութիւն
վանկեր՝ տա•րեգ•րու•թյուն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- գրվածք՝ գիրք, որի մեջ ժամանակագրական կարգով գրի են առնված պատմական դեպքերը
- պատմական դեպքերի՝ իրադարձությունների ժսմսնսկսգրսկսն կարգով՝ տարեցտարի կատարվող գրառում
- ժամանակագրական պատմություն
- առհասարակ ամեն տեսակ դեպքերի՝ հաշիվների՝ պատահարների ժամանակագրական գրառում
- (գրկն․) պատմողական գրականության տեսակներից մեկը, երկ, որը բովանդակում է այն պատմական իրադարձությունների հաջորդական նկարագրությունը, որոնց վկան կամ մասնակիցն է եղել հեղինակը (օր․ Եղիշեի Վարդանանց պատմությունը)
Հոմանիշներ
խմբագրել- տարեգիր, ժամանակագրություն
- տե՛ս տարեգիրք
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ջրբաշյան Է․Մ․, Մախչանյան Հ․Մ․, Գրականագիտական բառարան (2-րդ լրաց․ և վերամշ․ հրատ․) (Լույս), Երևան, 1980 — 352 էջ։
- Արամ Բաբայան, Գրադարանային տերմինների բառարան (ռուս-հայերեն և հայ-ռուսերեն) (ԿՈՒԼՏՆՈՒՍ հիմնարկների գործերի կոմիտեի հրատարակություն), Երևան — 265 էջ։
- Լ․ Տիմոֆեև, Ն․ Վենգրով, Գրականագիտական տերմինների համառոտ բառարան (Հայպետուսմանհրատ), Երևան, 1957 — 247 էջ։