տարթու
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ տար•թու
- Ղարաբաղ՝ հյուսնի դանակ, որ երկու կողմից կոթ ունի ու տաշում է դեպի իրեն քաշելով
Արտահայտություններ խմբագրել
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ տար•թու
- Ղարաբաղ՝ ուժգին ձգում՝ ցնցում ◆ Կարքեն քանդի պիհիրը տյուս կալ, քու դարթուտ ըստեղ օքուտ չի։
Արտահայտություններ խմբագրել
- Տարթու՝ դարթու տալ - ուժգին ցնցել - ձգել
- Տարէթու տարթու անել -կոշտ ու կոպիտ քաշքշել ◆ Լյուզվավ ասե՝ դարթու դարթու մի անե։
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։