տարթու
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ տար•թու
- Ղարաբաղ՝ հյուսնի դանակ, որ երկու կողմից կոթ ունի ու տաշում է դեպի իրեն քաշելով
Արտահայտություններ
խմբագրելՀայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ տար•թու
- Ղարաբաղ՝ ուժգին ձգում՝ ցնցում ◆ Կարքեն քանդի պիհիրը տյուս կալ, քու դարթուտ ըստեղ օքուտ չի։
Արտահայտություններ
խմբագրել- Տարթու՝ դարթու տալ - ուժգին ցնցել - ձգել
- Տարէթու տարթու անել -կոշտ ու կոպիտ քաշքշել ◆ Լյուզվավ ասե՝ դարթու դարթու մի անե։
Աղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։