տարուկ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ տա•րուկ
- Սեբաստիա, Խարբերդ՝ տե՛ս տարվետակ
- Սեբաստիա՝ տարեկան ցորեն, հաճար
Արտահայտություններ խմբագրել
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ տա•րուկ
- Նոր Բայազետ, Մուշ՝ տանղզտված (թղթախաղում)
- Համշեն, Վան՝ խաղի մեջ շահած՝ տարած ◆ Տարուկ փարաներ։ (Աճ.)
- Նոր Բայազետ՝ ամուսնացած, մարդու գնացած ◆ Այս ինչի աղջիկը տարուկ է։ (Աճ.)
- Վան՝ ապուշ, հիմար
Արտահայտություններ խմբագրել
- գրողի տարուկ - Մուշ՝ տե՛ս գրողի տարած ◆ Գրողի տարուկ, անդարդ նսիր իս՝ քզի-քզի բուջ կը գործիս։ Հժհք
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։