տարփածու
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [tɑɾpʰɑˈt͡su]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ տար•փա•ծու
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- ոչ ամուսնական սիրային կապի մեջ գտնվողներից յուրաքանչյուրը, սիրեկան, սիրուհի
- որևէ կին կամ տղամարդ, որ մեկի նկատմամբ սեր՝ տարփանք է տարածում, որ տենչում՝ սաստիկ բաղձում է այդ մեկին
- սիրային արկածներ որոնող, կանանց հետևից ընկնող, կնամոլ
- որևէ կնոջ սրիահետող՝ երկրպագու
Հոմանիշներ
խմբագրել- սիրեկան, սիրուհի, հոնամի, հոմանուհի, սիրող (ժղ․) (հնց․) սիրարկու, սեղեխ, տլոն, կալոն
- տարփավոր, տարփող
- տե՛ս կնամոլ
- տե՛ս սիրահետող
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։