Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ տափ•կ(ը)•վել 

  1. Կարին՝ կուչ գալ, կծկվել ◆ Վեճի այդպիսի ընթացքից միանգամայն կոտրված, շախը կորցրած, Կյուրոսյանը տափկվեց աթոռի վրա։ (Խաթաբալա)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։