տաֆալ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ տա•ֆալ
- Մոկս՝ երեխա ◆ Գյու, իլի կինա, զան տաֆալ էն քյաֆրքիրու ձեռնեն պրծը, առ պի։ Ահ
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։