տաֆալ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ տա•ֆալ
- Մոկս՝ երեխա ◆ Գյու, իլի կինա, զան տաֆալ էն քյաֆրքիրու ձեռնեն պրծը, առ պի։ Ահ
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։