Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [tɛʁɑkɑn ɛɾɑŋɡɑvɔˈɾum]

Ստուգաբանություն խմբագրել

Բացատրություն

  1. (ոճբ․) գրական երկի լեզվի, գործող անձի խոսքի մեջ տվյալ վայրին բնորոշ լեզվական իրողությունների առկայությունը, որպես լեզվական կերպավորման և անհատականացման միջոց


Աղբյուրներ խմբագրել

  • Ֆ․Հ․ Խլղաթյան, Ոճաբանական տերմինների բառարան տեղեկատու, Երևան, ««Լույս» հրատարակչություն», 1976 — 111 էջ։