Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ տեղ•բ(ը)ս•տեղ 

  1. Արարատյան, Ուրմիա՝ իսկույնևեթ, տեղնուտեղը ◆ Ծեր խալիվոր … տեղբըտեղ չորցավ վախու։ Սասնա ծռեր ◆ Կմտածեն, կմտածեն տեղբըտեղ փաթլամիշ կեղնին Քյաթիպն ու թագավորի աղջիկ։ Հժհք
  2. հանգամանորեն, մանրամասն կերպով ◆ Թագավորը ամեն բան տեղբետեղ մեկ- մեկ հարցուց իմացավ։ Հժհք
  3. ճիշտ ու ճիշտ, տեղը տեղին ◆ Նա հագած- կապած կուգա մեր տունը, շուշփեքը իրան ձեռով քանդե, բանա կաշե ու էլի տեբետեղ թաքրար վրեն կպաթթե ու թողնի կերթա։ (Էմինյան ազգագրական ժողովածու)
  4. տեղ- տեղ, որոշ տեղերում ◆ Տենաս արտը խե՞յա տեղբատեղ կնանչալ։ Հարամի պաշին դուրպին գրեց, իրիշկեց, տեսավ որ տեղպստեղ փչացրեցին ասեց.- Էլեք, մի տաս ձիավոր էլ գնացեք։ Հժհք
  5. տեղնուտեղը, հենց նույն տեղում ◆ Մելիք տեղբըտեղ չոքավ։ Սասնա ծռեր
  6. տեղից տեղ
  7. բոլորը, ամբողջապես

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. Տեղբատեղ՝ տեղբատեղ անել - տեղավորել - ամեն բան իր տեղը դնել
    1. Յուրաքանչյուրի հասանելիքը տիրոջը հանձնել
    2. Մի բան մի տեղում տեղավորել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։