մի տեղ գալ կամ գնալ. հաճախել (պահանջելու, նեղություն տալու ևն.) ◆ Ինչո՞ւ չի գար, տերտը [դերդը] մեզի չի հասկացներ ու կ'երթա դեսպանատուններու դուռը ափ առնել: Երվանդ Օտյան◆ Իմ տանս դուռը ափ առնողների մեջ մի նոր բարեկամ հայտնվեց հանկարծ։ (Վահրամ Փափազյան)◆ Երկու օր վերջը վանդակիս դռնակն ափ առին: Հակոբ Պարոնյան◆ Գարեգինի տան դուռը ձեռք կ'առնուր, գիշերանց այցելությամբ կ'երթար անոր։ Տիգրան Կամսարական◆ Բայց այն ատեն թշնամին զենք կը փոխե, պաշտոնական դռներ ձեռք կ'առնու, իբր ապստամբ կ'ամբաստանվի այս արիասիրտ մարդը։ (Մաթևոս Մամուրյան)◆ համեմատության համար՝Դուռըս ափ առած՝ կըծեծե քամին / Ու շեմքիս վրա տխուր կհառաչե։ (Ավետիք Իսահակյան)
գրավել ◆ Ջաղացքին դուռը ափ առած՝ ջրավիները խորտակած էր։ Մեծ ◆ Քնած գյուղի դռներն առել, / Չոքել բկին՝ խան էր դառել։ Հովհաննես Շիրազ
