տեն

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ տեն 

1. {{բրբռ|Խտջ||||||} խոնավ ◆ Գետինը տեն ա։ (Մ․Հաճյան)
2. {բրբռ|Խտջ|Մղր|||||} խոնավություն ◆ Տենից պատի պաստառները փչացել են։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)

Արտահայտություններ

1. տեն առնել - խոնավանալ ◆ Թութունը ծակվորի մեջ տեն կառնու։ (Մ․Հաճյան)

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։