Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ տես•տուր 

  1. Վան, Ակն՝ թույլտվություն, արտոնություն
  2. արտնաթուղթ, հրաման ◆ Կամ ծի սիրի կամ տուր տեստուր. Նա կսիրեմ, նա կուտամ տեստուր, Չում խալի քյո միս,թափ ոսկոռ։ ԱՏՍ ◆ Կամ առ զիս ծոռդ ի քուն, կամ տեսթուր տուր էրթամ ի տում։ Ազտ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։