Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ տեվ•վոր 

  1. տեվ` անասնակեր հավաքող ◆ Մենք երկուքս, երկու վարձու տեվվորով մեզ համար հարկավոր տևը մի օրում կպատրաստենք։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։