տերավարի
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ տե•րա•վա•րի
- Ղարաբաղ՝ տիրոջ պես, հարազատի նման, ոչ որպես օտար ◆ Մին ղարիբ մարթ ար, ամմա տըսնիր թա մեր խուխեն հետե հունց ար տերավարի չրչարվում։
- հոգածությամբ, խնամքով ◆ Էս խանումը. վըեր հաքնըմ ա [վըետնամաննին], տըենըմ ա վըետին խի լյավ ըլըմ են, լյավ էլ ջիգյարով տերըվարի կարած աըլըմ։ Հժհք
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։