դժգոհության, նախատ․ արտ․ է ◆ «Չոր հացի հետ քար ենք կրծում ու վայում, / Դեհ շո՜ւտ փայլիր, տե՜րդ մեռնի, զրնգա՜»։ Աշոտ Հովհաննիսյան◆ «Եղբոր ետևից կթռչի՜․․․ քաղաքի տերը չմեռնի»։ (Հրանտ Մաթևոսյան)◆ - Ա՜յ քո տերը մեռնի ոչ, հա՜, բա նա մեղավոր է՞ր, բա էդպես ես հասկացե՞լ։ (Խաժակ Գյուլնազարյան)◆ համեմատության համար՝- Էս տերը մեռածնին էս ընչի՞ են ման գալիս ըսօրվանց օրը։ ◆ Թագավորներից մի քանիսը մնացել են․․․ Տիրամեռները ծի՞լ են տալիս։ Սասուն Վարդանյան
հիացական, զարմացական արտ․ է ◆ Տենըմ ա ի՜նչ պղինձ, սրա տերը մեռնի, մի անտակ զադ ա։ ◆ Էտ էլ տրյա տըերը մըեռնըի, ի՞նչ դյուզ, վըե՜չ տուտը ունըի, վըե՜չ պուճախ [«անկյուն»]։ ◆ «Գիտության տերը չմեռնի, ամեն բան պատասխան ունի»։ (Վախթանգ Անանյան)
