տերմին
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [tɛɾˈmin]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ տեր•մին
Ստուգաբանություն
խմբագրել< термин < լատ. terminus սահման, եզր
Գոյական
- գիտության, տեխնիկայի, արվեստի, հասարակական կյանքի որևէ բնագավառի՝ որոշակի հասկացությունները ճշտորեն արտահայտող բառ կամ բառակապակցություն, եզր, գիտաբառ
- (ոճբ․) առարկայի, երևույթի, հատկանիշի հարաբերականորեն ճշգրիտ անվանումը հանդիսացող բառ կամ բառակապակցություն, որ հատուկ է մարդկային իմացության որևէ կոնկրետ բնագավառի
- միանշանակ բառ, որը ֆիքսում է գիտության, տեխնիկայի, արվեստի և այլ բնագավառների մի որոշակի հասկացություն
- տրամաբանության մեջ` անհրաժեշտ բաղկացուցիչ մաս դատողության կազմում կամ սիլլոգիզմի կազմում
- Հին Հռոմի դիցաբանության մեջ` սահմանների և սահմանային նշանների աստվածը
Հոմանիշներ
խմբագրել- բառեզր, բառեզրույթ, եզրաբառ, եզրույթաբառ, եզրույթ, եզր
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ֆ․Հ․ Խլղաթյան, Ոճաբանական տերմինների բառարան տեղեկատու, Երևան, ««Լույս» հրատարակչություն», 1976 — 111 էջ։
- Ս․ Գասարջյան, Ճարտարապետական և շինարարական տերմինների ռուս-հայերեն և հայ-ռուսերեն բացատրական բառարան, Երևան, 2007 — 572 էջ։
- Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։