Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ տե•րըն•տաս 

  1. Վան՝տյառնընդառաջ. եկեղեցական տոն, որ կատարվում է ամեն տարվա փետրվարին, ըստ Աստվածաշնչի՝ Քրիստոսի ծննդյան քառասուներորդ օրը ◆ Տերընտասին երեխաները շատ են մկրտում։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
  2. այդ տոնի օրը փողոցներում՝ բակերում խարույկ վառելու և վրայով ցատկելու ժողովրդական սովորությունը ◆ Ամեն թաղ իր համար տիրնտես էր սարքում։ (Եղիազար Կարապետյան) ◆ Գնա՛նք, տերնտարթռչինք։

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։