Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ տըզ•ման 

  1. Կարին, Վան, Պապեն՝հսկա, վիթխարի ◆ Թագավորն էլ հելնում աշում է, ինչ աշե, մի ղոջա տղման հեգի։ Աղոթրնին մոտիկ, մեկ էլ տեսավ մի տզման դև։ (Հայ ժողովդրական հանելուկներ) ◆ Աղոթրնին մոտիկ, մեկ էլ տեսավ մի տզման դև։ (Հայ ժողովդրական հանելուկներ)
  2. Կարին, Շիրակ՝մեծահասակ, տարիքավոր
  3. Խոտուրջուր՝առույգ, կայտառ ◆ Տզման աղջիկ։ (Մ․Հաճյան)
  4. Սեբաստիա, Եվդոկիա, Ամասիա, Վան, Պապեն՝գեր ու պարթև

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։