տզման
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ տըզ•ման
- Կարին, Վան, Պապեն՝հսկա, վիթխարի ◆ Թագավորն էլ հելնում աշում է, ինչ աշե, մի ղոջա տղման հեգի։ Աղոթրնին մոտիկ, մեկ էլ տեսավ մի տզման դև։ (Հայ ժողովդրական հանելուկներ) ◆ Աղոթրնին մոտիկ, մեկ էլ տեսավ մի տզման դև։ (Հայ ժողովդրական հանելուկներ)
- Կարին, Շիրակ՝մեծահասակ, տարիքավոր
- Խոտուրջուր՝առույգ, կայտառ ◆ Տզման աղջիկ։ (Մ․Հաճյան)
- Սեբաստիա, Եվդոկիա, Ամասիա, Վան, Պապեն՝գեր ու պարթև
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։