Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ տժ•նաձ 

  1. Համշեն՝ մռայլադեմ, խոժոռ ◆ Իդա տժնաձ էրեսըդ մըդորա։
  2. մռայլ, ամպամած ◆ Իսա տժնաձ հավուն նե՞ր գայնում էշտալ։

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։