տինիկավեր
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ տի•նի•կա•վեր
- Ղարաբաղ՝ դանակ ունեցող, դանակավոր ◆ Մեր մաչին տինեկավուր կա՞, թող տենակը տա ծըմերուկը կտրենք։
- դանակով մորթող, սպանող ◆ Մին տինըկավուր առաչս կտրեց, թա փուլերտ տյուս կալ։
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։