տիրական
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [tiɾɑˈkɑn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ տի•րա•կան
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- տիրոջը հատուկ՝ վերաբերող, տերունի
- իշխող, տիրապետող, տիրող
- իշխանություն, հրաման արտահայտող, հրամայական
- (հնց․) իսկական, բուն, հատուկ
- (գվռ․) տիրություն անող, տեր, պաշտպան, հովանավոր (գործ է ածվում տեր բառի հետ)
- հզոր, մեծ, վիթխարի
- իշխանական, հանդիսավոր, հաստատուն
- իշխանության ձգտող, իշխանատենչ
- տիրոջ իշխանի, իշխանավորի
- գերիշխող, գերակշռող
Հոմանիշներ
խմբագրել- տերունի
- տե՛ս հրամայական
- տե՛ս հզոր
- տե՛ս իշխանական
- տե՛ս գերիշխանականա
- տե՛ս աստվածային
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։