տկել
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ տը•կել
- Արաբկիր՝ տկի մեջ լցնել (պանիր, թան, լոռ) ◆ Լոռն ու պանիրը խառնեց, տկեց ու պահեց ձմեռվա պաշար։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
- Սեբաստիա, Խարբերդ, Վան, Պապեն, Մոկս՝ փորը ուռեցնել՝ տիկ դարձնել ◆ Մորը ծծեց, փորը տկեց, ձենը կտրեց։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
- Ակն՝ ագահորեն ու առատորեն խմել
- Եվդոկիա՝ խմել՝ ծծելով մինչև տակը հասնել
- տե′ս տակել
- Մուշ՝ մի քանի թել իրար ոլորել
- Արաբկիր, Տարենտե՝ հինել, հինացած անել
- Կիլիկիա, Սթանոզ՝ փաթաթել
- Մուշ, Բաղեշ՝ բաշխել
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։