Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ տը•ղեզ 

  1. Վան՝ մեղու ◆ Ես կասեմ տան խինգ խարիր, տյու ասա տըսնխինգ խարիր խազար մարթ, ճիոչ ու պստիկ, իռիկ կնիկ փոթակի պերնի տղեզն իրանց պես կկըժվըժան:ԱՏՍ ◆ Ես էս Ստամպեոլ քյաղաքը իսկի չեմ սիրե, իսոնք տղեզ ունեն, մեղր չունեն։ ԱՏՍ
  2. սարդ
  3. (ծծկ․) ոսկի

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։