Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ տըմ•պուզ 

  1. Վան՝ մի տեսակ հաստ հաց ◆ Խացթուխ քիչմ... տըմպյուզ թխեր էր։ ԱՏՍ
  2. (փխբ․) ուռած, լիքը ◆ Տմպուզ այտեր։ (Հրաչյա Աճառյան) ◆ Ինքը կուզ, Ակին տմպուզ, ճառճառ մորուս, Տնեն տուս։ (Հայ ժողովդրական հանելուկներ)
  3. Վան, Պապեն՝ փափլիկ (ձեռքերի մասին)
  4. Մուշ՝ խոզակաղին

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։