Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ տյուզ•նը•թուն 

  1. Ղարաբաղ, Շատախ՝ քաղց, քաղցածություն ◆ Ըտրանք ըսես ըն, թա տյուզնըթունան մեռնին, վեր կյաս ըն տըսնաս հացը պատրաստ չի։ (Հայ ժողովդրական հանելուկներ) ◆ Էտ մարթը տյուզնութունան վըեր ա ընգալ մըեռալ։ (Հայ ժողովդրական հանելուկներ)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։