Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ Տըն•բը•բազ 

  1. Հարմարանք, որին որսի ժամանակ հարվածելով՝ կենդանիներին դուրս են բերում թաքստոցից։

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։