տորգ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [tɔɾɡ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ տորգ
վանկեր՝ տորգ
տորգ 1
խմբագրելՍտուգաբանություն
խմբագրելԹերևս կարելի է միացնել հնդեվրոպական *doru- «փայտ» հիմքին, որից ծագում է տարգալ բառը կամ տրցակ-ի հետ միասին բխեցնել * dorgh- «բռնել» արմատից (*dōrgh-so+ակ)։
Գոյական
- (հզվդ․) սարդի ոստայն
- (գվռ․) գլանաձև փայտ՝ ծանր բաներ վերցնելու համար
- տորք
Հոմանիշներ
խմբագրել- տե՛ս սարդոստայն
- տե՛ս տորք
Արտահայտություններ
խմբագրել| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | տորգ(ը) | տորգեր(ը) |
| Սեռ. | տորգի | տորգերի |
| Տր. | տորգի(ն) | տորգերի(ն) |
| Հայց. | տորգ(ը) | տորգեր(ը) |
| Բաց. | տորգից | տորգերից |
| Գործ. | տորգով | տորգերով |
| Ներգ. | տորգում | տորգերում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
տորգ 2
խմբագրելԳոյական
- (խսկց․) առևտրի բաժին
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։