տուղտ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [tuʁt]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ տուղտ
վանկեր՝ տուղտ
Ստուգաբանություն
խմբագրելՓոխառություն՝ թերևս ակկադերեն tula/tu «մի դեղաբույս» (ըստ Ղափանցյանի)։
Գոյական
- (բսբ․) տուղտազգիների ընտանիքին պատկանող բույս (գործ է ածվում բժշկության մեջ, ինչպես և իբրև ծաղկաբույս)
- այդ բույսի փարթամ երփներանգ ծաղիկը
Հոմանիշներ
խմբագրել- բաղրջուկ, մոլոշ, փիփերթ
- կտատյակ, կտատակ, աղբեկ, պատեղ, պղնկուլ
- տե՛ս տուղտածաղիկ
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։