Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ տու•տռու 

  1. պղնձե խողովակ, որ օգտագործվում է օղի թորելոի ժամանակ
  2. նեղ ◆ Ինչ տուտռու շալվար է հագել։ (Վաղարշակ Տեր-Սուքիասյան)

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. տուտռու դինել – շատախոսել ◆ Ինչ ես տուտռու դրել ու բաց չես թողնում։ (Վաղարշակ Տեր-Սուքիասյան)

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։