տուրս
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ տուրս
- Արարատյան, Թբիլիսի, Ղարաբաղ, Խարբերդ՝ Աստվածային վարձատրություն ◆ Աստված ըտենց տորսը չի ընդունիլ։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Այդ ճամփան, այդ վիճակին մեկ քանի օրհնություններ բնականաբար տուրս ողորմության կամ մանավանդ առատս բերողներու հացեին։ (Թլկատինցի)
- առաջաձեռնություն ◆ Ձեռի տորսը սրտի վրա մաշուլ կլի։ Աղ
Արտահայտություններ խմբագրել
- տորս անել – վարձատրել ◆ Աստված մեզ տորս անե։ (Հրաչյա Աճառյան)
- տորսդ կտրվի – Աստծո բարիքներից զրկվես (անեծք)
- տորս կենալ – խոստանալ ◆ Տորս կացավ նրան։ԳՏԱ
- տորս ու տալիք – նվիրատվություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։