տպռու
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ տ(ը)պ•ռու
- Արարատյան՝ բացականչական բայ, որով քաջալերում են գոմեշի կամ կանգնեցնում ձիուն ◆ Մեկը գոմեշի մեջքին հա տպռու կանչելով։ (Խաչատուր Աբովյան) ◆ Արի վըրեն նստի, միթամ սանկա է, քաշե տք, տպրրու։ (Գարեգին Սևունց)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։