տպտպալ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ տ(ը)պ•տ(ը)•պալ
- Արարատյան, Համշեն՝ հուզմունքից՝ անհանգիստ լինելուց արագ բաբախել (սրտի մասին) ◆ Ազապ տղերք միթ՞ե քար ու պողպատից են ... նրանց կրծքի տակ ձեր սրտերի պես մի-մին պստիկ մսեր ձեր սիրով տպտպում են։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Սիդս տպտպա գու՝ հա՞ յա ուշընոմ։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։