տռզած
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ տ(ը)•ռ(ը)•զած
- Ղարաբաղ՝ ուռած
- գոռոզ, փքված, հպարտ ◆ Ազիզ-մազիզ ըխճըկերքն էլ եղոնիկու նման տռըզած շարվալ ըն։ (ՏԽ) (փխբ․)
- նեղացած, վիրավորված ◆ Տըհենց տռզած քանի՞ օր պիտի կենաս։
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։