Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ տ(ը)•ռ(ը)•տեմ•բալ 

  1. Ղարաբաղ՝ գեր ու անճոռնի (մարդ) ◆  Տըղան կյամ ա, տըեսնըմ մին կյէշ, ասծու անիծած տըռըտոմբալ ախճիգյ ծառին յըրան։ (Հժհք.) ◆  Էնքան կերալ ա, մին առչ ու տըռալ, հենց ա լհա մի տռըտոմբալ ինի։ (Հժհք.)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։