Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ տ(ը)ռ•ճա•ման 

  1. Շատախ, Վան՝ հետույք (անասունի) ◆ Չորս վար խողին էրկուս վար կողին, Տռճանման վար քյամկի ծողին (Հայ ժողովդրական հանելուկներ)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։