Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ տ(ը)ռ•ն(ը)•տակ 

  1. Ղարաբաղ՝ դռան տակ, մոտ ◆  Ըստուծանա իրեք մըեծ-մըեծ հուլի շավթալի եր ընգնի. մինը, ասողին, մինը, լսողին, մինն էլ տըռնըտական անջուկ տընողինն։ (Հժհք)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։