տռտնգիպուպուզ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ տ(ը)ռ•տ(ը)ն•գի•պու•պուզ
- Թբիլիսի՝ ցատկռտելով պպզելը
- Արարատյան, Ղարաբաղ, Գանձակ՝ (փխբ․) թեթևամիտ, թեթևսոլիկ ◆ Տռտնգիպուպուզ մարդ ա։ Սահակ Ամատունի
Արտահայտություններ
խմբագրել- տռտնգիպուպուզ խաղալ - ուրախ-ուրախ ցատկռտել, թռչկոտել
- Ղարաբաղ՝ տռտնգիպուպուզ ման գալ - ուրախանալով, վայելելով ◆ Ա՛յ խանըմնե՛... կերի՛, կմեցի՛ք, կարտի տվի՛ք, տրտնգիպուզ ման եկիք, հո՞ւ լիացավ... հո՞ւ ծեզ մին չոր ողորմի տվավ։ (Տմբլաչի Խաչան)
Աղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։