Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ տ(ը)ռ•տոշ 

  1. Արարատյան, Նոր Բայազետ, Ղարաբաղ, Գանձակ, Մեղրի, Կարին, Շիրակ՝ տգեղ ու կոպիտ (կնոջ մասին) ◆ Տրտեշ կնիկ-մարդիկ։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
  2. Պոլիս, Պարտիզակ, Ասլանբեկ՝ դանդաղաշարժ և անհոգ
  3. Պոլիս՝ անմիտ, կարճամիտ ◆ Էլի տռտոշ տուն գնա, հացդ տաշտը կը լողա։ Առած
  4. Պոլիս, Պարտիզակ, Եվդոկիա, Սեբաստիա, Խարբերդ, Դերսիմ՝ շռայլող, անտնտես (կին)
  5. Պոլիս, Պարտիզակ, Եվդոկիա, Սեբաստիա, Խարբերդ, Դերսիմ՝ անմաքուր փնթի (կին)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։